In mijn blogs van de afgelopen twee maanden, heb ik besproken hoe het komt dat er steeds meer singles zijn. Door omstandigheden is een groot deel van de alleenstaanden onveilig gehecht. Dat heeft grote invloed op de kwaliteit van de relatie, maar ook al op de kennismaking. In deze blog bespreek ik, hoe vermijdend gehechte mensen aantrekkelijk lijken voor de angstig gehechte mensen en wat het gevaar daarbij is. En waarom je niet af moet gaan op je gevoel als je ‘geen klik’ voelt als je onveilig gehecht bent.
Graag stel ik je voor aan Ina. Ina is een lieve, goed ontwikkelde vrouw. Ze heeft twee kinderen, is gescheiden en werkt als tandartsassistent. Haar huwelijk was niet heel slecht, maar niet goed genoeg om er nog mee door te gaan. Ze had vaak het gevoel er alleen voor te staan, voelde zich zelfs eenzaam in de relatie. Daarom besloot ze dat ze net zo goed echt alleen kon zijn. Maar Ina verlangt steeds meer naar een liefdevolle intieme relatie. Ze heeft een hele hechte band met haar moeder, die van haar verwacht dat ze altijd klaarstaat, vooral sinds haar vader overleden is. Ze voelt zich er een beetje schuldig over, maar ze heeft niet echt verdriet van het overlijden van haar vader. Hij was altijd erg kritisch naar haar toe, gaf haar het gevoel dat ze niet goed genoeg was. Nog steeds is dit een gevoelig punt voor Ina, ze is gevoelig voor kritiek (bijvoorbeeld van patiënten) en voelt zich snel buitengesloten (bijvoorbeeld door collegae). Ze vraagt zich vaak af, of mensen haar wel leuk vinden.
Ina ontmoette Jos. Het was de eerste keer al raak, ze wist het meteen. Ze hadden een vreselijk leuk gesprek, met humor en diepgang. Het was al lang niet meer voorgekomen dat Ina zo’n leuke man ontmoet had, dus wilde ze hem heel graag weer ontmoeten. Maar tegelijkertijd wilde ze hem niet afschrikken, dus liet ze het niet te duidelijk merken. De eerste drie dagen hield ze voortdurend de telefoon bij zich, toen ze moest werken keek ze in de pauze of er al een berichtje was. Met haar dochter besprak ze of zij hem misschien moest bellen. Of een berichtje sturen? Toen hij pas na zes dagen belde, was het een hele opluchting voor Ina. Hierna hebben ze nog vijf keer afgesproken. Maar de tijd tussen de afspraken door, werd steeds langer. Ina nam het initiatief om te bellen, maar dat werd blijkbaar niet op prijs gesteld door Jos.
Ina ontmoette Koen. Een aardige, betrouwbare man. Bij deze man voelde Ina echter geen klik. Hij voelde saai. Ze miste het sprankelende gevoel, de kriebel in de buik. Koen belde de volgende dag om voor het weekend erna een afspraak te maken. Om hem niet teleur te stellen ging Ina erop in. Maar ze twijfelde of het wel zin had. Als je geen klik voelt, moet je dan wel een vervolgafspraak maken? Nou, en nu wordt het interessant… want mijn antwoord is: ja!!!
Ina is een voorbeeld van iemand met een angstige hechting. Mensen met een angstige hechting voelen zich vaak aangetrokken tot mensen met een afstandelijke hechting. Dat voelt spannend en mysterieus. Een beetje eng ook. Voor mensen met een angstige hechting, hoort het gevoel ‘eng’ bij een relatie. Zij hebben ‘angst’ aan ‘hechting’ gekoppeld. Deze koppeling is tot stand gekomen bij de ontwikkeling van de hechting, bij Ina speelt de slechte band met haar vader, maar ook het claimgedrag door haar moeder, daar een grote rol bij. Ze vraagt zich af, of ze wel goed genoeg is. Maakt zich zorgen of men haar wel leuk vindt. Dit gevoel wordt door Jos versterkt. Voor Ina is dit onbewust gekoppeld aan de hechting met de twee belangrijkste hechtingsfiguren: haar ouders. Het is een ongezonde koppeling, zoals dat bij een trauma optreedt. En zo lang Ina zich niet van het patroon bewust is, zal het zijn schadelijke invloed blijven doen gelden.
Koen heeft een veilige hechting. Mensen die veilig gehecht zijn, communiceren zonder dubbele bodem. Hij vindt het leuk om Ina weer te zien, dus belt hij de volgende dag. Ina mist onbewust die dubbele bodem. Het is niet eng, het is niet mysterieus, het is niet spannend. Maar dat is een misvatting! Want de spanning die een relatie met Jos haar kan geven, is die van eenzaamheid en twijfel. Terwijl een relatie met Koen haar een leuk leven kan bieden. Met misschien wel een spannende (en romantische) huwelijksreis. Een relatie waarin je samen de wereld verovert, samen geniet van de mooie dingen en elkaar steunt in de stress van alledag.
Moraal van het verhaal: als je onveilig gehecht bent, een hechting die is ontstaan in een onveilige situatie en toen functioneel was, ga dan niet af op je gevoel, maar gebruik je verstand. Pas als je je echt veilig voelt – als je elkaar goed hebt leren kennen – mag je gevoel weer een woordje meespreken.
Wil je meer weten over de invloed van hechting op de partnerkeuze, zie dan het artikel: Physical attraction, attachment styles, and dating development (Poulson e.a. 2012).
Er komen steeds meer singles bij. Uit onderzoek blijkt dat 80% een relatie wil. Er zijn genoeg mogelijkheden, maar speed-daten, online datingbureaus, datingsites en dating-apps voor de telefoon werken niet. Hoe is dat mogelijk? We stellen steeds meer eisen aan onszelf en elkaar. Hoge verwachtingen leiden tot teleurstelling. In jezelf en de ander. Het gevolg is een lage eigenwaarde en/of een onveilige hechting. Dit geldt voor de hele westerse wereld. In deze serie blogs vertel ik over de invloed van de persoonlijke hechtingstijl op het liefdesleven en hoe je dit (positief) kunt beïnvloeden.